و هفت ساله بودم؛
و تابستان گرمی بود؛
و مادر، پسرک بیمارش را کشان کشان در کوچه‌های خاکی و کوهستانی روستا، لابلای زنان سوگوار بالا می‌برد.
پشت‌بام‌ها پر از بچه‌ها و زن‌ها؛ و دود اسپند و کندر در هوا.
از مسجد «پایین محله» تا حسینیه‌ی «بالا محله» جماعت به دنبال آن اسبِ سفید، نوحه‌خوان و مویه‌کنان، و مادر ضجه‌زنان...
*
من شفا گرفته‌ی آبِ دهانِ اسبِ ذوالجناحِ تعزیه‌ی شامِ غریبانِ روستایم.
من زنده مانده‌ام که روایت کنم تو را...
نمی‌دانم چه می‌خواهم بگویم، زبانم در دهان باز بسته ست
در تنگ قفس باز است و افسوس، که بال مرغ آوازم شکسته ست
نمی‌دانم چه می‌خواهم بگویم، غمی در استخوانم می‌گدازد
خیال ناشناسی آشنا رنگ، گهی می‌سوزدم گه می‌نوازد
...
پریشان سایه ای آشفته آهنگ، ز مغزم می‌تراود گیج و گمراه
چو روح خوابگردی مات و مدهوش، که بی‌سامان به ره افتد شبانگاه
درون سینه ام دردی ست خونبار، که همچون گریه می‌گیرد گلویم
غمی آشفته دردی گریه آلود، نمی دانم چه می‌خواهم بگویم
اگر یک خنجر صیقل خورده در دستتان باشد
و اجازه داشته باشید که آن را تا دسته در شکم کسی فرو کنید،
امروز کدام گزینه را انتخاب می‌کنید؟
* باراک اچ اوباما
* بنیامین نتانیاهو آل یهود
* سلمان بن عبدالعزیز آل سعود
عرفه در مدرسه
عرفه در کاکی
عرفه در رامسر
عرفه در یزد
عرفه در باغ فیض
عرفه در عرفات
عرفه در جمکران زیر باران
عرفه در جمکران بچه به بغل
عرفه در صومعه سرا
...
همه ی عرفه‌هایم را خوب به خاطر می‌آورم. این همه پراکندگی جغرافیایی...
+
همه جا بروم
به بهانه‌ی تو
...